અજાગૃતિમાં જે વર્તન થાય, એને તો માફ કરીને આગળ વધાય;
વારંવાર જે વર્તન થાય, એને તો ભૂલ ગણી શિક્ષા થાય.
જાગૃતિમાં જે વર્તન થાય, એને તો જુલમ ગણી દંડ થાય;
મન વિચલિત જેનું હરદમ થાય, એને તો કંઈ જ ના સમજાય.
દુવિધા બીજાના મનમાં જે નાખે, એને તો કસૂરવાર ગણાય;
દુવિધામાં જે ભટકી જાય, એને ક્યારેય પોતાનો ન સમઝાય.
અણસાર પ્રભુના જે ભૂલી જાય, એ તો પ્રભુને પણ ભૂલી જાય;
પ્રભુના ન્યાયને જે અન્યાય ગણે, એ તો અહંમાં ખોવાઈ જાય.
મુશ્કેલીમાં જે હાથ ફેરવે, એ તો અનાર્ય વર્તન કરી જાય;
મોક્ષની તલાશમાં જે નીકળે, એ તો પોતાની જાતને જ ભૂલી જાય.
- ડો. હીરા
ajāgr̥timāṁ jē vartana thāya, ēnē tō māpha karīnē āgala vadhāya;
vāraṁvāra jē vartana thāya, ēnē tō bhūla gaṇī śikṣā thāya.
jāgr̥timāṁ jē vartana thāya, ēnē tō julama gaṇī daṁḍa thāya;
mana vicalita jēnuṁ haradama thāya, ēnē tō kaṁī ja nā samajāya.
duvidhā bījānā manamāṁ jē nākhē, ēnē tō kasūravāra gaṇāya;
duvidhāmāṁ jē bhaṭakī jāya, ēnē kyārēya pōtānō na samajhāya.
aṇasāra prabhunā jē bhūlī jāya, ē tō prabhunē paṇa bhūlī jāya;
prabhunā nyāyanē jē anyāya gaṇē, ē tō ahaṁmāṁ khōvāī jāya.
muśkēlīmāṁ jē hātha phēravē, ē tō anārya vartana karī jāya;
mōkṣanī talāśamāṁ jē nīkalē, ē tō pōtānī jātanē ja bhūlī jāya.
|
|